مدح و ولادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها
پَــرِ خـرد نـرسـد تـا مـعــانـی نـامـش شکـسـته بـال خـیال از تـصور بـامش چگـونه وصف کنم جـایگـاه زهـرا را کسی که جـنّت ما هست تحت اقدامش چه دختری‌ست که در مدحتش بود بابش چه دختری‌ست که در خدمتش بود مامش چه دختری که بر او جبرئیل نازل شد برای عرضۀ وحی اش برای الهـامش مـقـام لـیـلـه قـدر اسـت، لـیــلـۀ قـدری که مانده‌ایم هنوز اول همان «لامـش» گزاف نیست، تعجب مکن اگر گـفـتند که هر پیامـبری فاطـمه ست پیغـامش عـلی که بـودنش آرامش دو عـالم بود حـضور دخـت نـبی می‌نـمود آرامـش نماز بود و دعـا بود، شام تا صبـحش نجات خلق خـدا بود، صبح تا شامـش چگونه رزق خلائق بدست زهرا نیست کسی که سوره رسیده برای اطعـامش به وقت مـیل انـارش انـار مـیل نکرد خـدای عـزو جـل هـم نـمـود اکـرامش درخـت دین پـیـمـبـر بـلـنـد قـامـت شد خـمیـد فـاطـمه تا قـد کـشیـد اسـلامـش بدون فاطـمه هر کس اگر طـواف کند لباس ذلت و خواری اوست احـرامش گدای فاطمه مسکین وقت و بی‌وقت است فـدای لـطـف بهـنگـام و نـابهـنگـامـش زمان جنگ شهـیدان به ما نشان دادند که او چگـونه گـره باز می‌کـند نامـش زمان، زمان تـجـلی خـطبه زهـراست خـلیـفه بـازی و ایـنهـا گـذشت ایامـش عـدو شود سبب خـیر اگر خـدا خواهد به شـرط آنکه نیـفـتی به پـنجـه دامش برای ذلـت ما نـقـشه داشت دشـمن ما ولی درایت رهـبـر گـذاشت نـاکـامـش زمـام کـار اگـر دست زادۀ زهـراست بدون شک به فرج میرسد سرانجامش |